Članak o neprimerenoj seči šume u organizaciji Eparhije sremske, objavljen početkom ove sedmice na SM portalu, izazvao je velik broj negativnih komentara na račun na koji Crkva kao institucija upravlja ovim dobrom.
Do koje mere je reč o nedomaćinskom poslovanju, svedoči i činjenica da je još 2020. godine Pokrajinska inspekcija za zaštitu životne sredine, kontrolišući radove u Nacionalnom parku Fruška gora na lokacijama Kesten, Rakovac i Opština Beočin, utvrdila brojne nezakonitosti.
Kako je navela u izveštajima o inspekcijskom nadzoru, duž trase koji je izgrađen ka manastiru Rakovac betoniran je put, što je u suprotnosti sa Rešenjem koje je Eparhija sremska dobila od Pokrajinskog zavoda za zaštitu prirode. Pokrajinski inspektor utvrdio je da je premašen gabarit nekadašnjeg korišćenog puta, što nije u skladu sa dozvolom koju je Eparhija imala. Nije korišćen ni prirodni materijal, odnosno usitnjen kamen, kako je dozvolom predviđeno, već je put betoniran. Takođe, od mesta ulaska puta u granice nacionalnog parka, postavljena je žičana ograda koja se kroz šumu prostire u pravcu severa.
„Ograda je postavljena duž cele parcele šumskog puta, pod režimom zaštite trećeg stepena, u dužini od oko 560 metara, a potom nastavlja dalje još oko 75 metara pod režimom zaštite drugog stepena do izlaska iz granica nacionalnog parka. Ograda je visine od oko 1,5 metar, sa betonskim stubovima. Za predmetnu ogradu nisu ishodovani uslovi zaštite prirode„, navedeno je tada u inspekcijskom izveštaju.
Inspektor na terenu utvrdio je da su umesto minimalnih radova koji su predviđeni dozvolom, na području Fruške gore obavljani masivni zemljani radovi. Takođe, nije ispoštovan zahtev da se radovi koji predviđaju uklanjanje stabala i žbunja ne obavljaju od 15. marta do 15. jula. Advokat Eparhije je u vezi sa nalazima inspekcije tvrdio da Srpska pravoslavna crkva nije izvodila nikakve radove na terenu, niti da je ikad dala nalog bilo kom pravnom ili fizičkom licu „da u njeno ime i za njen račun izvodi radove„.
Međutim, u Javnom preduzeću „Nacionalni park Fruška gora“ potvrdili su da je investitor na izgradnji puta upravo Eparhija Sremska. Rešenje o uslovima Pokrajinskog zavoda za zaštitu prirode adresirano je na Eparhiju, mada oni tvrde da osim ishodovanja rešenja, ništa konkretno u području nacionalnog parka nisu radili. Iz Pokreta „Odbranimo šume Fruške gore“, koji je i podneo prijavu zbog ovih radova, naveli su tada da je na građevinskim mašinama koje su viđali na terenu pisalo „Promist“ i „Galens“.
Inače, kako je svojevremeno pisao Vojvođanski istraživačko-analitički centar, direktorka novosadske kompanije „Promist“ i jedna od vlasnica kompanije Galens Invest Sanja Petrić, na svoje ime kupila je 205 parcela na Fruškoj gori i njenim obroncima. Uvidom u Centralnu evidenciju objedinjenih procedura za izdavanje građevinskih dozvola (CEOP), može se videti da je Sanja Petrić dobila građevinsku dozvolu za radove i rešenje o odobrenju izvođenja radova na parceli 4077 na Rakovcu, površine 27.890 m2.
Kako je navedeno u građevinskoj dozvoli, u pitanju je objekat za potrebe poljoprivrednog domaćinstva ukupne površine od 400 kvadrata. Sekretarijat je naložio Eparhiji da se pre svih budućih radova obrati upravljaču nacionalnog parka pisanim putem, ali i da podnese zahtev za izdavanje rešenja o uslovima zaštite prirode kojim će se propisati kako da se ova aktivnost izvede na odgovarajuć način.
Unazad nekoliko godina, građane i aktiviste zabrinjava gradnja na Fruškoj gori koja je jedno od retkih područja u Vojvodini pošumljeno dugoživećim vrstama i u kojoj žive brojne zaštićene životinjske vrste. Zbog ovog su građani svojevremeno predali peticiju Ministarstvu za zaštitu životne sredine kojom se zahteva moratorijum na seču šuma i bolji i efikasniji režim zaštite.
I posle nekoliko godina nije poznata sudbina ove peticije.
OVDE MOŽETE SLUŠATI SMART RADIO
(Dragana Prica Kovačević / M. Milivojević)