Posle skoro 70 godina zaboravljenih ruševina, manastir Staro Hopovo, podigao se kao feniks iz pepela. Na samo tri kilometra od manastira Novo Hopovo, dobrim asfaltnim putem stiže se do ovog manastira koji je ušuškan u fruškogorsku listopadnu šumu.
Obnovljena je manastirska crkva, sazidani su konaci, manastir je dobio monaško bratstvo, sve više je posetilaca, pa ova svetinja sada predstavlja pravi turistički biser ovog sremskog regiona.
Manastir Staro Hopovo koji je između 1496. i 1502. osnovao Đorđe Branković, posle Drugog svetskog rata nije postojao. Njegova obnova počela je 2004. godine, i to obnovom crkve svetog Pantelejmona, koja je građena davne 1752. godine od fruškogorskog lomljenog kamena. To je bio novi početak manastira Staro Hopovo, koji je dva puta rušen i razaran. Prvi put ovaj manastir je nestao u 16. veku, kada je zemljotres srušio crkvu brvnaru posvećenu tada svetom Nikoli, a drugi put su ga ustaše zapalile u Drugom svetskom ratu.
– Manastir Staro Hopovo je bez monaškog bratstva ostao tridesetih godina prošlog veka, pred Drugi svetski rat. I propadanje ove svetinje počelo je još tada, jer nije bilo monaha u njemu, a samim tim ni nekoga da ga održava. Život u njemu vratio se 2008. godine, kada se uselilo bratstvo, koje i danas postoji – kaže Ljubiša Šulaja, direktor Zavoda za zaštitu spomenika kulture.
Manastirske ruševine su skoro sedam decenija bile skrivene od sveta, do Starog Hopova se teško stizalo i pešice, kroz šumu. A onda, su se počeli pojavljivati dobrotvori koji su započeli njegovu obnovu, i to sve kako bi ga vratili u “život“.
Prvo se obnovila crkva, kako spolja tako i iznutra, u njoj se redovno danas obavlja bogosluženje, krštenje, venčanje, urađen je manastirski konak i letnja trpezarija, postavljena je trafo stanica, kako bi manastir imao struju, a stigla je i telefonska linija.
Ranijih godina u njemu nisu postojala crkvena zvona, međutim, dobrom voljom vernika, sazidan je i zvonik, sa kojeg danas odjekuju manastirska zvona.
(Smiljka Kostić)
