Manastir Privina Glava, i nakon upokojenja čuvenog igumana Gavrila, i dalje obilazi mnoštvo vernika tražeći utehu i lek za svoje životne rane. Za nastojatelja manastira postavljen je otac Makarije koji je službovao u manastiru Kuveždin. Ova odluka usledila je posle tri meseca otkako je umro iguman Gavrilo, koji je od 1978. godine bio u ovom manastiru.
Manastir koji je smešten u šidskoj opštini, samo je jedan od dvadesetak koji krase padine Fruške gore i posećuje ga veliki broj hodočasnika. Izdaleka su ovde dolazili vernici kako bi potražili utehu, savet, „duhovni recept“ za boljku koja ih ko zna koliko dugo pritiska.
Strpljivo su čekali po stotinu ljudi dnevno, da ih primi iguman manastira otac Gavrilo, koji je ovo sveto mesto pretvorio u duhovni centar. Dugo godina vodio je bitku sa bolešću, ali nažalost izgubio je u decembru krajem 2017. godine.
– Monahinje iz manastira zamolile su Eparhiju sremsku, da dovedu nekoga i postave na čelu manastira, tek kad se navrši 40 dana posle smrti Gavrila. I oni su to ispoštovali. Otac Makarije bio je “desna ruka“ igumanu Varnavi starešini manastira Kuveždin, njega vernici i monaštvo hvale, kao vrednog i sposobnog čoveka. – objasnili su u Eparhiji nakon postavljenja novog nastojatelja.
Manastir Privina Glava spada u najstarije fruškogorske manastire, prema zapisima sagrađen je u 12. veku, a kao ktitor spominje se vlastelin Priva. Što je verovatno po njemi i dobio ime, kao i samo mesto.
Međutim, spominje se i jedna legenda, koja kaže da je despot Vuk Branković dao ne tako malu sumu novca za gradnju crkve i manastira. Ta građevina trebala je da bude najveća u Sremu, ali su graditelji sa novcem pobegli, a lopovi su ih na narečenom mestu ubili. Po tome je mesto nazvano Privina Glava, odnosno prebijena glava.
I ovaj manastir kao i većina ostalih, pretpeo je velika oštećenja tokom Drugog svetskog rata. Iz riznice su uzete mnoge dragocenosti, kao što je žezlo pećkog patrijarha Janićija Drugog ( 1346- 1354) izgrađeno od slonove kosti, kao i bakrorez iz 1758. godine, dar mitropolita Pavla Nenadovića. Stradala je i biblioteka sa arhivom, koja je brojala više od 1.200 knjiga, koja je većim delom spaljena.
Od svih fruškogorskih manastira, prema građevinama, u ovaj se najviše ulagalo i to zahvaljujući igumanu Gavrilu i donacijama vernika. U manastirskom kompleksu sada se nalazi pet crkava.
OVDE MOŽETE SLUŠATI SMART RADIO
(S. Kostić)
