Polazeći od činjenice da Sremska Mitrovica, bez obzira na to što ima status grada, a pored toga i regionalno je sedište, praktično nema svoj radio ili televizijski medij (izuzev neprepoznatljivog Ozon radija), već taj prostor popunjavaju medijske kuće iz okolnih mesta, pokušali smo da saznamo koliko se njihovi programi prate.
S obzirom da Sremska televizija ima predstavništvo u Mitrovici koje funkcioniše i prati dešavanja u gradu na, u sadašnjem ekonomskom okruženju, koliko-toliko zdravim osnovama teško da bi joj se mogao osporiti liderski položaj u lokalnom izveštavanju.
U poslednjih nekoliko godina mitrovački medijski prostor počeli su frontalno da saleću i lokalni rumski mediji, i to po spisku: dva radija (Srem i Fruška gora) kao i televizija Fruška gora.
Pre nekog vremena na Sremskomitrovačkom portalu objavili smo anketu pomoću koje smo želeli da saznamo koliko su građani, uopšte, upoznati sa programima koje nude pomenute radio i televizijske kuće. Na slici su prikazani i rezultati te ankete gde se vidi da je reč o apsolutnim autsajderima kada je mitrovačka publika u pitanju. Štaviše, izvesna Televizija Fruška gora, po toj anketi, dobila je NULA glasova. U Sremskoj Mitrovici za nju niko ne zna!
Kako je onda moguće da su sva tri pomenuta medija dobila novčana sredstva od mitrovačke Gradske uprave na prošlogodišnjem Trećem konkursu za sufinansiranje medijskih sadržaja od javnog značaja. Po zvaničnim podacima radio Srem je dobio 150 hiljada dinara, radio Fruška gora čak 350 hiljada dinara dok je dobitak TV Fruška gora nešto skromniji – 50 hiljada dinara.
Ono što zbunjuje poznavaoce materije je nedostatak adekvatnog odgovora na pitanje: Za šta su ove, nikom potrebne radio i tv stanice, dobile novac? Šta su to Mitrovčani platili? Koji program? Koji sadržaj od javnog značaja?
Ako bi dva pomenuta rumska radija mogla nekako i da opravdaju svoj rad, čime se bavi fantomska televizija Fruška gora? Gde se nalazi njen kanal, program, sadržaj, kako god?
Na ova pitanja Slavko Stijaković, izvesni beogradski penzioner za kojeg se smatra da stoji iza ovog medija, odgovara da je reč o sredstvima dobijenim za nekakvih pet priloga prikazanih na kablovskoj mreži.
Ko je video te priloge? Od kakvog su javnog značaja ovi prilozi? Kome su oni, uopšte, potrebni – odgovora nema!
A, što je najgore, nema ni naših para.
Gde je taj novac završio? Da li odgovor na to pitanje zna penzionisani general Stijaković koji je, pored TV Fruška gora, vlasnik i sa dva radija (Srem i Fruška gora) ? Bar kako stoji na sajtu APR-a.
I to sve po sistemu: jedna redakcija – nekoliko medija. U ovom slučaju – tri. Program na tim medijima realizuju lica iz jedne redakcije, iz jednog poslovnog prostora, tako da se dešava da slušaoci isti glas istog voditelja imaju prilike da čuju prepodne na Radio-Sremu, a popodne na Radio-Fruškoj gori.
Po podacima sa sajta APR-a vidi se da je sedište Radio Srema u Rumi, na adresi: Glavna 172/a. Na istom sajtu vidi se da je sedište radija Fruška gora na istoj adresi – Glavna 172/a. Proverili smo na sajtu APR-a gde se nalazi sedište Televizije Fruška gora. Pogađajte!
Čak su im identični i telefoni marketinga: 478-026, pa i faks: 471-469.
Kako je moguće da se televizija, čiji program niko ne prati, redovno pojavljuje na konkursima za finansiranje medija sa svojim projektima, pa čak na njima dobija i neke novčane svote.
Na sajtu APR-a se navodi da je direktor ove fantonske televizije Katarina Filipović, dok posao odgovornog urednika obavlja Mioljka Radulović. Istovremeno, obe su i deo redakcije radio Srema, sudeći po sajtu tog radija (slika2) koji se, gle slučajnosti, nalazi na istoj adresi kao i TV Fruška gora.
Iz svega se može zaključiti samo to da fantomska televizija postoji samo na papiru, sa novinarima koji su ujedno i deo drugih redakcija. Istina, sve je po zakonu, kako bi rekao vlasnik osnivačkog kapitala pomenute televizije, ali i dva radija sa iste adrese – Slavko Stijaković.
A da li je to po moralu?
A da li su građani Mitrovice, pa i drugih sremskih komuna, dužni da plaćaju ono što postoji samo na papiru, samo da bi zadovoljili medijske apetite ovog generala u penziji?
(Milan Milivojević)
